بيماري ليشمانيوز يكي از شايعترين بيماريهاي انگلي در انسان مي باشد كه به سه فرم پوستي، مخاطي و احشايي مشاهده مي شود. عليرغم پيشرفتهايي كه در زمينه طراحي و ساخت واكسنهاي مختلف بدست آمده هنوز هيچ واكسني بر ضد اين بيماري ساخته و تاييد نشده است. در اين اختراع از پروتئين نوتركيب LmSTI1 به همراه اجوانت سازگار با انسان Montanide ISA-720 براي ارزيابي پاسخهاي ايمني و اثر محافظت بخشي ان در موش BALB/c استفاده شده است.نتايج اخنراع بيانگر افزايش IFN-g و پاسخ ازدياد حساسيت تاخيري ((DTH همراه با عدم ازدياد سايتوكاينهاي IL-10، IL-17A و IL-4 قبل و پس از چالش با انگل ليشكانيا ماژور بود.علاوه بر اين اندازه زخم پاي موش و همچنين تعداد انگل زنده در غده لنفاوي به صورت معناداري كمتر از گروههاي كنترل بود. همچنين نتايج حاكي از افزايش پاسخ همورال IgG1 و IgG2a بود كه نشانگر كارايي اين فرمولاسيون در طراحي واكسن بر ضد ليشمانيوز مي باشد.

اختراع حاضر، در مورد ايجاد يك پروتئين استرپتوكيناز كايمر با فعاليت اختصاصي افزايش يافته عليه فيبرين در مقايسه با استرپتوكيناز استاندارد (SKC2) حاصل از سوش استاندارد ATCC 9542 متعلق به استرپتوكوك هاي گروهC (GCS) مي باشد كه به عنوان دارو در درمان اختلالات پاتولوژيك ناشي از ايجاد لخته خون به كار مي رود. ايجاد اين پروتئين استرپتوكيناز كايمر از طريق جابجايي و انتقال دومين بتا ژن استرپتوكيناز سويه والدي ALAB49 متعلق به استرپتوكوك هاي گروه A (GAS)با فعاليت فيبرينوليتيك كم ولي اختصاصيت بالا عليه فيبرين به جاي دومين بتا ژن استرپتوكيناز سويه والدي G88 متعلق به استرپتوكوك هاي گروهG (GGS) با فعاليت فيبرينوليتيك بالا ولي اختصاصيت كم عليه فيبرين انجام شده است. فعاليت اختصاصي مولكول كايمر بدست آمده از اختراع حاضر، در حضور فيبرين نزديك به سه (2.7) برابر در مقايسه با مولكول استاندارد افزايش نشان داده است، ازين رو اين مولكول مي تواند به عنوان جايگزيني از استرپتوكيناز استاندارد در توليد داروي نوتركيب جهت درمان اختلالات ناشي از ترومبوز از جمله سكته قبلي، آمبولي ريوي، ترومبوز عميق عروق خوني بكار برده شود

هدف اختراع حاضر، ايجاد مولكولهاي موتانت استرپتوكيناز از طريق ايجاد موتاسيون در ژنskc) S.equisimilis group C, SKC9542 (ژن استخراج شده و استاندارد جهت توليد استرپتوكيناز نوتركيب دارويي) به منظور افزايش فعاليت با استفاده از تكنيكهاي مهندسي ژنتيك و بيوتكنولوژي مي باشد. مولكولهاي موتانت بدست آمده از اختراع حاضر مي تواند به عنوان جايگزيني از skc در توليد داروي نوتركيب جهت درمان اختلالات ناشي از ترومبوز از جمله سكته قبلي، آمبولي ريوي، ترومبوز عميق عروق خوني بكار برده شود

خلاصه: ‏استرپتوكيناز پروتئين ترشحي است كه توسط گروههاي A،C‏ وG استرپتوكوك هاي بتاهموليتيك توليد شده و نوع نوتركيب آن سالهاست به عنوان داروي ترومبوليتيك در درمان اختلالات قلبي - عروقي بكار برده مي شود. اكثر مطالعات تاكنون بر روي ژن skc ‏استخراج شده از سويه GRPUP C STREPTOCOCCI ATCC 9542 ‏انجام شده است. در تحقيق حاضر از بين سويه هايي گروه c ‏و G ‏جمع آوري شده از ايران، بر اساس ميزان فعاليت استرپتوكيناز توليدي در تست كازئوليز و مقايسه آن با سويه استاندارد 9542 ATCC ‏، سويه اي متعلق به گروه G انتخاب شد و ژن استخراج شده پس از تعيين توالي، كلون و بيان گرديد و مشخص شد اين سويه هاراي جهش هاي طبيعي در موقعيت هاي بسيار مهم دخيل در فعاليت آنزيمي مي باشد. از جمله موقعيت ۴٧ ‏و ٢۵٣ ‏كه هر دو در شناسايي و تشكيل كمپلكس با پلاسمينوژن انساني نقش دارند و تغيير اسيد آمينه ١٣٨ ‏كه در مطالعات قبلي به عنوان آنتي ژن شناخته شده است. به نظر مي رسد ژن اين سويه خاص قابليت هاي مناسبي در جهت توليد استرپتوكيناز نوتركيب با خصوصيات بهتري نسبت به ژن قبلي دارا مي باشد.